دکتر جمیله السادات علم الهدی وب سایت شخصی
بحث تحول در علوم انسانی که با ایدهای درباره اسلامی سازی علم نیز غنی شده، مبتنی بر این پیش فرض است که معنا و قلمرو علم ثابت نیست و متناسب با تحولات اجتماعی تغییر میکند. علوم زیر تاثیر جریان های اجتماعی و معرفتی دچار تحول می شوند. تغییر شرایط اجتماعی در کشور ما و همپای تغییرات تمدنی این عصر، مقتضی پرداختن به مساله اسلامی سازی علم است، یا به عنوان یک راه حل برای مشکلات بومی یا به مثابه یک امکان برای ارتقای حیات معنوی انسانی که در عصر پسامدرن می زید.
مفروضات تحقیق شامل درهم آمیختگی علم و ارزش، انتقال منطق و ارزش های علوم طبیعی به علوم انسانی، تبادلات ارزشی میان جامعه و علم، ضرورت پیگیری تحولات ارزشی جامعه ایران در پروژه های علوم انسانی و نقش روش شناسی در بازتولید مبانی فلسفی علم است.
نسبت دین و جامعه و به مقتضای آن بررسی مسائل اجتماعی از منظر اسلام و به خصوص ایده اسلامی سازی علوم انسانی در چند دهه اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با این همه محتوای تئوریک علوم از این جهت کمتر تغییر یافته است. یعنی در حالی که دانشمندان روشنفکر و متعهد به ارزش های دینی برای امکان و ضرورت اسلامی سازی علوم استدلال می کنند و بنا به نقش علوم انسانی در سازمان بخشی نهادهای اجتماعی و هدایت نگرش و رفتار فاعلان اجتماعی، خواستار توجه بیشتر به این مقوله هستند، ولی هنوز شرایط دستیابی به نوعی علوم انسانی سازگار با آموزه های اسلام به طور اساسی برای محققان متخصص فراهم نشده است.
در مقاله مذکور به سوالات زیر پاسخ داده شده است:
چه دلایلی سبب تقلیل علوم انسانی و شکل گیری عرفی گرایی آن شده است؟ ریشه های این عرفی گرایی چیست؟ عوامل تداوم آن کدام است؟ تحول در علوم انسانی با چه موانعی روبرو است؟
برای دانلود کامل فایل مقاله بر روی لینک زیر کلیک نمایید.
