دکتر جمیله السادات علم الهدی وب سایت شخصی
تعامل خانواده و مدرسه (fsi) بدون شک برای ارتقاء تعلیم و تربیت فرزندان یک جامعه بسیار موثر و مفید است ولی این تعامل در گرو پذیرش اهداف تربیتی و همچنین چارچوب هایی است که بتواند بهترین نتایج تربیتی را به همراه داشته باشد. اهداف و چارچوب های تربیتی از یک سو به مبانی نظری و نوع نگاه ما به نقش تربیتی و جایگاه خانواده و نسبتش با مدرسه بستگی دارد و از سوی دیگر به شرایط محیطی و فرصتها یا چالشهایی که برای fsi وجود دارد.
تحقیقات نشان می دهد که هنوز تا حدی نسبت به نقش والدین در مدرسه نگاه های منفی نیز وجود دارد (Pelco & Ries 1999 ). این نوع نگاه های منفی حاصل مشکلاتی است که مداخله والدین در امور مدرسه پدید آورده است ( Lareau & Mun˜oz, 2012) مشکلاتی که در نتیجه اختلاف نظر میان والدین و معلمان بر سر روابط غیر رسمی و جو صمیمی و رفتار دوستانه ای که مد نظر والدین است و روابط رسمی و محیط منضبط و امن و بروکراتیک مدرسه که مورد تاکید معلمان و مدیران است پدید می آید( Lareau & Mun˜oz, 2012)
در مجموع اغلب کارشناسان و متخصصان «مشارکت تربیتی خانواده در آموزش مدرسه ای» را یک امر ضروری تشخیص داده و تنها بحث بر سر چگونگی و حدود این نوع مشارکت است. حال با توجه به گستردگی و پایداری تاثیرات تربیتی خانواده باید دید fsi چرا و چگونه می تواند در بهبود تربیت کودکان تاثیر گذار باشد؟ یعنی عرصه های اصلاح و تکمیل fsi چه هستند؟ fsi با چه نوع چالش هایی روبروست و از کدام فرصتها می تواند بهره ببرد؟ آیا راهی برای بازگشت به نهاد طبیعی تربیت و احیاء مدل خانواده در مدرسه وجود دارد؟ یعنی آیا می توان بجای اینکه مدرسه و دانشگاه را بر اساس مدل بنگاه یا مدل اداره بسازیم آن ها را بر اساس مدل خانواده بازسازی کنیم؟
مقاله مذکور به پاسخگویی به مسایل مطرح شده پرداخته است.
برای دانلود کامل فایل مقاله بر روی لینک زیر کلیک نمایید.
Areas for Reforming and Complementing the Family and School Interaction
