◀دکتر جمیله علم الهدی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی که به همراه ریاست دانشگاه مذاهب اسلامی به اندونزی سفر کرده است، در سمینار بینالمللی اسلام معاصر در دانشگاه جامع اسلامی رادن فتح اندونزی در دانشگاه پلمبنگ طی سخنانی به بررسی موضوع ارتقاء تربیت شهروندی به کمک تبیین تعالیم دینی پرداخت.
? به نقل از روابط عمومی دانشگاه مذاهب اسلامی،وی با بیان این که برای ارتقاء تربیت شهروندی دو راه پیش روی ماست، گفت: یکی تقویت اخلاق شهروندی به کمک آموزش تعالیم دینی و دیگری بازتعریف شهروندی به کمک تبیین تعالیم دینی است که این دو راه می تواند بنابر موقعیت بطور مکمل و یا بطور مجزا توسط سیاستگزاران و برنامه ریزان تعلیم و تربیت کشورها مورد استفاده قرار گیرد.
علم الهدی با اشاره به این که در منابع فارسی که به حوزه تربیت شهروندی با نگاه اسلامی پرداخته شده است معمولا از دو نکته غفلت شده است، افزود: یکی: تعارض درونی ارزشهای شهروندی مثلا ارزش رفاه و ارزش برابری است و دیگری؛ فروبستگی ساحت معنوی دنیای مدرن و فقدان زمینه های عاطفی لازم برای رشد ارزشهاست.
?وی خاطرنشان کرد: ادیان ابراهیمی و اغلب رویکردهای دینی بر ارزشهای اخلاقی همچون صلح، نوع دوستی، فداکاری، محبت، زهد و دنیاگریزی تاکید دارند. ولی در نهادهای تربیتی مدرن این ارزشها و فضایل اخلاقی ازامورعقلانی یعنی آن ارزشهای معرفتی که در علم و فناوری مورد تاکید است نظیر صحت، دقت، سرعت و سهولت جدا می شود.عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با بیان این که به واقع ارزش رفاه و ارزش عدالت دو ارزش نهایی در تربیت شهروندی هستند، ولی رفاه طلبی با فداکاری و عدالت خواهی با سوداگری ناسازگارند، اظهار کرد: همچنین مشارکت که در گرو پذیرش آراء مختلف یا حتی مخالف است با خودبسندگی ناشی از استقلال رای سازگار نیست. کار دشوار هماهنگی میان مراکز دینی و مراکز آموزشی و مدیا در فائق آمدن بر همین نوع تعارضات اساسی در تربیت شهروندی است.این استاد دانشگاه دین گریزی را به مثابه خصلت عصرجدید حاصل تجزیه عقلانیت دینی عنوان کرد و اظهار داشت: تفکیک مدنیت از دیانت حاصل تفکیک معنویت از عقلانیت است که سبب شده علم و فناوری و سیاست و اقتصاد، اموری عقلانی ولی فارغ ازمعنویت و ایمان باشند. از سوی دیگردیانت نیز که بطور اساسی برعبادات و مناجات و خدمات امدادی متمرکز است بکلی هویت خود را در جدایی از اقتصاد و سیاست و سایر امور عقلانی حفظ کرده است
وی در پایان خاطرنشان کرد: از یکسو معنویت های دست ساخته و متنوعی که مرموزانه در حال گسترش است بیش از گذشته ضرورت تلفیق معنویت با عقلانیت و ضرورت ارزیابی و اعتبارسنجی انواع معنویت را نشان می دهد و از سوی دیگر توسعه خشونت صنعتی شده رفع فقر معنوی را به ظهور معنویت در ساحت های مختلف زندگی اجتماعی گره می زند.