کار کودکان

در اواخر قرن بیستم، غیرقانونی اعلام کردن کار کودکان امر ساده‌ای به نظر می‌رسد. اما تا اواخر قرن هجدهم، جریانی عکس این جریان داشت: در این برهه دولت‌ها و سازمان‌های داوطلبانه تلاش خود را نه بر جلوگیری از کار کودکان، بلکه بر ایجاد بستری قانونی برای کارآفرینی جهت اطمینان حاصل کردن از اشتغال کودکان قرار داده بودند. در دهه ۱۶۹۰ جان لاک طرحی پیش نهاد که بر اساس آن در تمامی محلات و مناطق شهری «مدارس کار» تشکیل شود که تمام کودکان ۳ تا ۱۴ سال موظف به حضور در آن مدارس شوند. یک سده بعد مدارس صنعت راه‌اندازی شد و حمایت نخست‌وزیر بریتانیا هیلیام پیت را به همراه داشت که در سال ۱۷۹۶ بر مزیت اشتغال زودرس کودکان در شاخه‌های مختلف تولیدی و صنعتی تاکید کرد.